მცხეთა - მუნიციპალიტეტი მცხეთა-მთიანეთის მხარეში. მუნიციპალიტეტის ტერიტორია 1917 წლამდე თბილისის გუბერნიის დუშეთის მაზრაში შედიოდა, 1917-29 წლებში — თბილისის მაზრაში, 1930-34 წლებში ცალკე რაიონია, 1938 წლამდე თბილისის გარეუბნის რაიონს დაექვემდებარა, შემდეგ კვლავ ცალკე რაიონია.

მცხეთის მუნიციპალიტეტს აღმოსავლეთით ესაზღვრება საგარეჯოს მუნიციპალიტეტი, დასავლეთით კასპის მუნიციპალიტეტი, ჩრდილოეთით დუშეთისა და თიანეთის მუნიციპალიტეტები, სამხრეთით გარდაბნის,  თეთრი წყაროს მუნიციპალიტეტები და  თბილისი.

ფართობი - 805 კმ²;

მოსახლეობის რაოდენობა - 65 ათასი ადამიანი (ქართველები 90.6%; აზერბაიჯანელები 4.3%, ოსები 2.1%, ასირიელები 1.5% , სომხები 0.6%);

სიმჭიდროვე - 90  კმ²- ზე;

მუნიციპალიტეტში  71 დასახლებული პუნქტია: 1 ქალაქი - მცხეთა,  და  70 სოფელი -  აგარაკი, არაშენდა, აღდგომელაანთკარი, ახალდაბა, ახალი ნიჩბისი, ახალსოფელი, ახალუბანი, ბევრეთი, ბიწმენდი, ბურიანი, გალავანი, გლდანი, გოროვანი, დიდგორი, დიღომი, ერედა, ვაზიანი, ვარდისუბანი, ზაქარო, ზემო ნიჩბისი, ზურგოვანა, თეზამი, თელოვანი, თხინვალი, კარსანი, კევლიანი, კოტორაანთკარი, ლამი, ლელობი, ლელუბანი, ლისი, მამკოდა, მისაქციელი, მსხალდიდი, მუხათგვერდი, მუხათწყარო, მუხრანი, მშრალხევი, ნავდარაანთკარი, ნავაზი, ნატახტარი, პატარა ქანდა, საგურამო, სათოვლე, სასხორი, სხალტბა, ტაბარუკი, უფურუთი, ფრეზეთი, ქვემო ლისი, ქვემო ნიჩბისი, ქსანი, ქსოვრისი, შანკევანი, ჩარდახი, ციხისძირი, ცხვარიჭამია, ძალანთხევი, ძალისი, ძეგვი, ძველი ვეძისი, ძველი ქანდა, წეროვანი, წილკანი, წინამძღვიანთკარი, წიწამური, წოდორეთი, ჭილაანთკარი, ხეკორძი, ჯიღაურა.

ადმინისტრაციული ცენტრი - ქალაქი მცხეთა, მდებარეობს მდინარეების მტკვრისა და არაგვის შესაყართან, მტკვრის ორივე და არაგვის მარჯვენა ნაპირზე. თბილისიდან 21 კმ-ზე.  ქალაქად გამოცხადდა  1956 წელს. მოსახლეობა 7,7 ათასი (2002 წ.).  მცხეთა გამოცხადებულია ქალაქ-მუზეუმად და იუნესკოს მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის ნუსხაშია შეტანილი.

დეპუტატი პარლამენტში - ვახტანგ მარტოლეკი (ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა)

იხ. მცხეთის მუნიციპალიტეტის რუკა