თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტი მდებარეობს ქვემო ქართლის მხარეში, თრიალეთის ქედის სამხრეთ კალთებზე. მუნიციპალიტეტის ტერიტორია 1917 წლამდე ტფილისის გუბერნიის თბილისის მაზრაში შედიოდა, 1921-29 წლებში — თბილისის მაზრაში, 1930-1940 წლებში - თბილისის ოლქში როგორც ღბულაღის რაიონი. 1940 წლიდან ეწოდება თეთრიწყაროს რაიონი.
თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტს სამხრეთით ესაზღვრება ბოლნისის მუნიციპალიტეტი, დასავლეთით წალკისა და დმანისის მუნიციპალიტეტები, აღმოსავლეთით გარდაბნისა და მარნეულის მუნიციპალიტეტები, ჩრდილოეთით კი კასპისა და მცხეთის მუნიციპალიტეტები.
ფართობი - 1174.5 კმ²;
მოსახლეობის რაოდენობა - 25 ათასი ადამიანი (74% ქართველი, 10,4% სომეხი, 6,5% აზერბაიჯანელი, 5% ბერძენი);
სიმჭიდროვე - 22 ადამიანი კმ2- ზე;
მუნიციპალიტეტში 84 დასახლებული პუნქტია: 1 ქალაქი - თეთრიწყარო, 1 დაბა - მანგლისი და 82 სოფელი(4 დაუსახლებელი) - ,ასურეთი (ენაგეთი, შავსაყდარი), ახალსოფელი (გოხნარი, ზირბითი, საფუძრები), ბორბალო (ერტისი, ვაშლოვანი, ღოუბანი), გოლთეთი, დაღეთი (სამშვილდე), დურნუკი (დიდიდურნუკი, პატარა დურნუკი), თონეთი(დიდი თონეთი, მოხისი, პატარა თონეთი),ირაგა(პატარა ირაგა, ალექსეევკა, დიდი ირაგა, ვიზიროვკა, ივანოვკა, მენქალისი, ნავთიანი, ჯიგრაშენი), კლდეისი(დიდი ლდეისი, პატარა კლდეისი), კოდა (მუხათი), მარაბდა (ახალი მარაბდა, ქოთიში, ძველი მარაბდა), ორბეთი (ამლევი, ახალი ზირბითი, ახალი პანტიანი, დიდგორი, დრე, ვანეთი, მესამეშამთა, ნაოსარი, ღვევი, ღოლოვანი, შამთა), შეხვეტილა (არხოტი, კოდისწყარო, ნამტვრიანი, ჭინჭრიანი, ჯვრისხევი), ჩხიკვთა (აბელიანი, გუდარეხი, ვაკე, მაწევანი, ტბისი, ქსოვრეთი, ხოპისი), წინწყარო (ქოსალარი), ჭივჭავი(დუმანისი, ზემოახალშენი, ზემო ახკალაფა, იფნარი, ლიპი, სამღერეთი, ფიტარეთი, ქვემო ახალშენი, ქვემო ახკალაფა, შიხილო, წყნარი აბანო), ხაიში, ჯორჯიაშვილი (აბრამეთი, არდისუბანი, ბოგვი, საღრაშენი, ფარცხისი).
ადმინისტრაციული ცენტრი ქალაქი თეთრიწყარო-. მდებარეობს გომერის ქედის კალთაზე, მდინარე ჭივჭავის მარცხენა მხარეს, ზღვის დონიდან 1180 მ სიმაღლეზე. 1940 წლამდე აღბულაღი ერქვა, ქალაქად გამოცხადდა 1966 წელს. მოსახლეობა 4,0 ათასი(2002 წ.).
დეპუტატი პარლამენტში - დავითბეჟუაშვილი(ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა)